Budowa polipów koralowców jest zbliżona do budowy innych polipów jamochłonów. Są to jednak zwierzęta o bardzo prostej budowie. Ich ciało składa się tylko z dwóch jednowarstwowych nabłonków: ektodermy (warstwa zewnętrzna) i entodermy (warstwa wewnętrzna). Tkanki te są oddzielone od siebie warstwą bezkomórkowej mezoglei. |
Koralowce posiadają spłaszczoną okolicę gębową - w postaci tarczy gębowej. Dalsza część nazywana jest pniem, który u podstawy przekształca się w stopę. Otwór gębowy polipów koralowych w większości wypadków nie jest okrągły, lecz owalny lub ma postać szczeliny. W związku z tym gardziel jest również bocznie spłaszczona. Wewnątrz gardzieli ciągną się dwie podłużne orzęsione bruzdki, tzw. syfonoglify, którymi woda spływa do jamy polipa. Jama żołądkowa rozdzielona jest przegrodami - septami - odchodzącymi od wewnętrznej powierzchni ścianki ciała, wysłanymi entodermą. Liczba przegród wynosi 8, 6 lub wielokrotność 6. Wewnątrz przegród znajduje się warstewka mezoglei oraz wałeczki mięśniowe. W górnej części ciała przegrody zrastają się z gardzielą, w dolnej zaś swobodnie zwisają do jamy chłonąco-trawiącej. Liczbie przegród odpowiada liczba ramion. Stało się to podstawą do podzielenia koralowców na podgromady. Wyróżniamy bowiem koralowce ośmiopromienne i sześciopromienne. U większości form występuje zewnętrzny lub wewnętrzny (leżący w mezoglei) szkielet wapienny, pochodzenia ektodermalnego. |