"Praktyki związane z urodzinami miały u swego podłoża zarówno akcję obrzędową, jak obnoszenie noworodka wokół izby, kładzenie go na progu lub pod stołem, także czynności magiczne mające chronić dziecko przed wszelkim złem. Główną rolę w obrzędzie pełniła dawniej tzw. babka czyli położna, potem przejęli ją rodzice chrzestni" - "Słownik folkloru".
Konieczne było zaproszenie w dzień chrztu dziecka sąsiadów, a tym samym włączenie noworodka do społeczności wioskowej. Kobieta po urodzeniu dziecka nie mogła dotykać ziarna, jarzyn itp., wykonywać niektórych prac, spotykać się z obcymi, ponieważ przynosiła nieszczęście.